หลังจากที่ปลายปีที่แล้วไปอันยองฮาเซโย ณ ประเทศเกาหลีมาแล้ว ก็มีเป้าหมายต่อไปคือไต้หวัน

ทำไมต้องเป็นไต้หวัน เพราะบรรดาคุณแม่คุณน้า อยากไปหาเฮียฉินฮั่น พระเอกในดวงใจสมัยก่อนของรุ่นแม่ๆกัน

ด้วยความที่เราเป็นเด็กน้อยคนเดียว เลยตามใจผู้ใหญ่ หาทัวร์ในอินเทอร์เน็ตขอไปช่วงที่อากาศกำลังเย็นๆ

ล็อคเป้าหมายไว้ที่เดือนมีนาคม ช่วงวันเกิดเราพอดี หลังจากนั้นก็ดำเนินการติดต่อทัวร์สอบถามที่ว่าง

แล้วจอง และขอลาพักร้อนล่วงหน้า เราติดต่อผ่าน Highlight World Tour http://www.hilightworldtour.com

คนประสานงานเสียงน่ารักดีชื่อคุณปุ้ย และช่วยประสานงานเป็นอย่างดี

หลังจากจองทัวร์ ทำวีซ่าเรียบร้อย ก็เริ่มจัดกระเป๋า เช็คสภาพอากาศแล้ว อากาศค่อนข้างเย็น 10 กว่าองศา

พกเสื้อหนาว ถุงเท้า และเตรียมเสื้อกันฝนไปด้วย เพราะพยากรณ์อากาศบอกว่าฝนจะตกปรอยๆ

ส่วนปลั๊กไฟ ที่ไต้หวันใช้ปลั๊กแบบแบนๆเหมือนบ้านเรา แต่เรากลัวจะใช้เยอะ เลยพกปลั๊กรางไปด้วย

ออกเดินทางเย็นวันที่ 5 มีนาคม ไกด์นัดที่สุวรรณภูมิตอน 6 โมงเย็น ไปถึงสนามบินก็โหลดกระเป๋า

เดินทางกับสายการบิน Transasia Airways เที่ยวบิน GE868 ตอนแรกก็แอบกลัวสายการบินนี้อยู่

เพราะวันที่จองไปเที่ยว เป็นวันที่เครื่องบินตกที่ไต้หวันพอดี แต่ก็คิดว่ามันคงไม่เกิดขึ้นบ่อยๆหรอก

เดินหาไกด์ ชื่อคุณอาทิตย์ (อ่ำ) ไกด์หล่อค่า ป้าๆ กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ตอนแรกจินตนาการว่าต้องแก่ๆ อ้วนๆ 😛

ไกด์มาจากเอเจนชื่อ Taiwan Holiday หรือถ้าบางคนจะเสิชเจอ Taiwan Amazing ก็ไม่แน่ใจเป็นอันเดียวกันรึเปล่า

ลูกทัวร์ในการเที่ยวไต้หวันครั้งนี้มีทั้งสิ้น 19 คน และมารู้ทีหลังว่าเราเด็กสุดในกรุ๊ป มีอาม่าสองคน

นอกนั้นอายุจะอยู่ในช่วงระหว่าง 40 – 60 หลังจากเช็คอินโหลดกระเป๋าเรียบร้อยก็ไปทานข้าว แล้วไปที่เกท รอเวลาขึ้นเครื่อง

เครื่องออกประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง แอร์ Transasia คนนึงน่ารักสุดๆ

มีอาหารเสิร์ฟบนเครื่อง รสชาติจืดๆ แต่นั่ง Transasia แล้วก็ไม่ค่อยน่ากลัวมาก หรือไม่เจออากาศแปรปรวน หรือไม่ได้นั่งใกล้หน้าต่างก็ไม่รู้

ถึงท่าอากาศยาน เถาหยวน เมืองไทเป ประเทศไต้หวัน ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ

ผ่าน ต ม ลุงแกถามว่าชื่ออะไร พอบอกชื่อไปแกก็เรียกชื่อ แล้วบอกว่า Haapy Birthday แล้วยิ้มให้
โห..เค้าใส่ใจมากๆ เลย เรารู้สึกปลื้มใจจริงๆ ^^

เฮ้ย ลุง ตอนแรกมาทำหน้าโหด ตกใจหมด นึกว่าเข้าประเทศไม่ได้แล้ว

นั่งรถไปที่โรงแรมประมาณ 15 นาที เข้าพักที่โรงแรม Orchard Park Hotel 4 ดาว

ที่อยู่ : No.77 Daguguan Rd., Dayuan Township, Taoyuan County 33749, Taiwan/ Tel. +886-3-385-1188

ลงจากรถแล้วฝนตกเป็นละอองๆ ลมพัดเย็น จนรู้สึกยังกับหิมะตก รีบลากกระเป๋าเข้าที่พัก

โถงด้านหน้าโรงแรมค่อนข้างกว้าง และรู้สึกว่าเป็นโรงแรมที่ใหม่มากเพราะยังได้กลิ่นสีอยู่เลย

เข้าห้องพัก วางกระเป๋า อู้ว ห้องพักใหญ่ เตียงนึงใหญ่มาก เหมือนนอนได้สองคน คราวนี้ล่ะจะกลิ้งให้เต็มที่อุปกรณ์อาบน้ำต่างๆครบครัน

วันแรกไปยังปรับแอร์ไม่ค่อยเป็น อากาศเลยเย็นมาก

คืนแรกหลับสบาย เสียดายที่พักที่นี่แค่คืนเดียว เพราะชอบที่นี่ที่สุดในบรรดาสามโรงแรมที่ไปพักที่ไต้หวัน

มอนิ่งคอลตอน 7 โมง ลงไปทานอาหารเช้า อาหารดูหลากหลาย เยอะแยะมากมายกว่าเกาหลี แต่น้อยกว่าบ้านเรา

ตักมาเบาๆ ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ แต่อยากลองชิมทุกอย่าง พอชิมแล้ว รู้สึกอยากได้ซอสแมกกี้ขึ้นมาทันที

อาหารค่อนข้างจืดทุกอย่างเพราะเค้าคำนึงถึงสุขภาพ สิ่งที่เค็มคือเต้าหูยี้ แต่มันก็เค็มอย่างเดียว

และหมูหยองบ้านเราอร่อยกว่าหมูหยองที่นี่เยอะ ทุกโรงแรมจะมีหมูหยองรสชาติเดียวกันที่ไม่อร่อยอย่างนี้

สังเกตว่าผลไม้มื้อเช้าในทุกโรงแรมจะต้องมีส้มผลใหญ่ๆทุกโรงแรม ไกด์บอกว่า ผลไม้ควรกินให้พอที่โรงแรม เพราะออกไปซื้อข้างนอกราคาแพง และยังมีหมั่นโถวทุกโรงแรมเหมือนกัน

และแปลกกว่าบ้านเราตรงที่ไข่ต้มบ้านเค้าเป็นสีขาว ไม่ใช่สีส้มๆ นวลๆ และยังมีน้ำเต้าหู้ร้อนๆให้กดทาน

ถึงจะบอกว่าไม่อร่อย แต่ก็ลุกคนสุดท้ายนะคะท้องอิ่มแล้ว ก็เตรียมตัวออกเดินทางจ้า

ขึ้นรถไปกับไกด์สุดหล่อประจำทริป

ไกด์เล่าว่าสมัยก่อน เกาะไต้หวันไม่มีคนจีนอยู่เลยซักคนเดียว มีแต่คนชนเผ่า

ส่วนปัจจุบันประชากรไต้หวันมีประมาณ 24 ล้านคน

ภูมิประเทศมีแต่เทือกเขาสูง โดยพื้นที่ สองในสามของประเทศเป็นภูเขา

และมีโรงงานอยู่เยอะ สังเกตจากฟ้าที่ดูขะมุกขะมัว ไม่สดใส

เมืองดังๆของไต้หวัน ก็คือ เกาสง ไถจง เจียอี้ ฮัวเหลียน

การเดินทางของคนไต้หวัน มีการใช้รถไฟ ซึ่งรถไฟบ้านเค้ามีล้อมรอบเกาะคล้ายกับญี่ปุ่น มีรถไฟความเร็วสูงด้วย

บ้านที่ไต้หวันจะมีราคาแพง คนในเมืองก็จะอยู่คอนโดกันมากกว่า

คนส่วนใหญ่เลยใช้วิธีการเช่ามากกว่า มีสัญญาว่ากี่ปีหมด แล้วต่อสัญญา หรือหาที่อยู่ใหม่แทน

และทุกบ้านจะมีแท๊งเก็บน้ำไว้บนหลังคาเวลาจะใช้ก็ให้น้ำไหลลงมาข้างล่าง โดยพลังงานไฟฟ้ามาจากพลังไฟฟ้านิวเคลียร์

กฎหมายของเมืองไต้หวันระบุไว้ชัดเจนว่า พื้นที่สำหรับทำการเกษตร ก็ไว้ใช้ทำการเกษตร ห้ามนำมาปลูกสร้าง

ไต้หวัน จะมีประธานาธิบดีเป็นผู้นำ อยู่ได้ 2 สมัย และเราจะเห็นการประท้วงอยู่เป็นนิจ

การประท้วงของไต้หวันจะประท้วงกันวันเสาร์ อาทิตย์ แล้ววันทำงานก็กลับไปทำมาหากิน

และเนื่องจากไต้หวันเป็นเกาะเล็ก ถ้าเกิดมีข่าวสารบ้านเมืองอะไรเป็นประเด็นขึ้นมา

ก็จะเกิดการขุดเรื่องขึ้นมาพูดซ้ำๆ และประชาชนก็ค่อนข้างเซนสิทีฟกับข่าว

อธิบายลักษณะทั่วไปของบ้านเค้าคร่าวๆ แล้ว ก็ออกเดินทางไปยัง เมืองไถจง

ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกของเกาะไต้หวัน สถานที่แรกที่ไปคือวัดจงไถซานซื่อ

ซึ่งเป็นวัดที่ทันสมัยที่สุดในไต้หวัน โดยใช้งบประมาณสร้างกว่าหมื่นล้านบาท มีความสูง 150 เมตร

ออกแบบโดยวิศวกรคนเดียวกันกับตึก 101 และมีโครงสร้างที่แข็งแรงมาก

โดยเมื่อปี 1999 มีเกิดแผ่นดินไหวอย่างแรงมาก จนบ้านเมืองหายไปเลย แต่วัดนี้ กลับไม่เป็นอะไรเลย

วัดนี้มีห้องเรียนให้พระสงฆ์ศึกษาธรรม ถึง 1000 ห้อง มีความใหญ่โต สะอาดสอ้าน และสวยงาม

วัดนี้จะคล้ายวัดเล่งเน่ยยี่ แต่จะไม่มีการจุดธูป มาวัดนี้ต้องไปไหว้พระสังขจาย เทพที่ปกปักษ์รักษาวัด

ไหว้พระเจ้ากวนอู ซึ่งไต้หวันเป็นประเทศที่นับถือศาสนาพุทธซักประมาณ 90%

ออกมาเจอตู้กดน้ำพอดี เลยถ่ายไว้เล่นๆต่อด้วยการเข้าห้องน้ำ ที่นี่ถ้าไม่ใช่โรงแรมจริงๆ จะเป็นส้วมหลุมที่ให้หันหน้าเข้าหาด้านในบล็อคนี้เอาแค่พอหอมปากหอมคอ รู้เรื่องพื้นฐานของไต้หวันแล้ว เดี๋ยวบล็อคหน้า ค่อยพาเที่ยวกันต่อ ^ ^