ได้มีโอกาสไปบ้านบางแคครั้งแรก ในงานวันเกิดของพี่ที่รู้จัก

รีบตกลงปลงใจทันทีหลังจากพี่เค้าชวน เพราะเป็นที่ๆอยากไปอยู่แล้ว แต่ปกติก็หาจังหวะไปไม่ได้

การจะจัดกิจกรรมให้ผู้สูงอายุหรือเด็กต่างๆพวกนี้เค้าต้องจองคิวล่วงหน้า ซึ่งบางทีต้องจองกันเป็นเดือน

วันนั้นเราเดินทางไปโดยแท็กซี่ สถานที่ติดหน้าถนนอยู่ เดินทางไม่ได้ลำบากอะไร ตั้งอยู่ในเขตบางหว้า

เราไปถึงประมาณ 10 โมง บรรยากาศสถานที่สะอาดสะอ้าน เป็นบ้านๆ บ้าง เป็นห้องนอนแบบรวมๆบ้าง

ไปถึงคุณยายนั่งโต๊ะกันประจำที่แล้ว มีเก้าอี้ประจำตำแหน่งของแต่ละคน

พอเปิดเพลงปุ๊บ คุณยายก็ออกมาแดนซ์กัน จากตอนแรกที่กลัวๆว่างานจะกร่อยๆ

คุณยายบางคนแดนซ์กระจายซะยิ่งกว่าคนหนุ่มสาวซะอีก หน้าตายิ้มแย้มเบิกบาน ทำให้เรายิ้มตามไปด้วย

คุณยายบางท่านไม่ชอบเต้น หรือเต้นไม่ไหวก็นั่งฟังเพลงไป จอบอกว่ายายฟังเพลงรุ่นใหม่กันได้อยู่นะ

เปิดเพลงหญิงลีมานี่แดนซ์กระจาย บางทีเราก็ไม่จำเป็นว่าต้องให้คนแก่ฟังแต่เพลงเก่า

นึกถึงอีกหน่อยถ้าแก่ ก็ขอเพลงยุค 90 -2000 นะ จะได้ร้องได้

คุณยายจะกินข้าวเที่ยงกันตอน 11.30 น. เพราะฉะนั้นต้องรีบทำกิจกรรมกันให้ไว คุณยายจะได้ไม่หิว

สังเกตมีป้ายเขียนว่า ทีวีจะเปิดเป็นเวลาเพื่อให้ประหยัดไฟ คุณยายบางคนบอกว่าน่าจะมีลำโพงทิ้งไว้นะ จะได้เอาไว้เต้นได้ แต่เราว่าทางบ้านเค้าคงไม่อยากให้เสียงดังตลอดแหละมั้ง

ยกข้าวไปเสริ์ฟคุณยาย อาหารโอเคอยู่นะ ดีเลย น่าทาน ถาดหลุมมีชื่อเขียนไว้ด้วย

คุณยายยกมือไหว้ตอนเอาอาหารไปให้ จริงๆไม่ต้องไหว้ก็ได้เนอะ เกรงใจจัง

เค้าจะมีสวดมนต์ และกล่าวขอบคุณก่อนทานข้าวกว่าจะได้ทานก็ปาเข้าไปเที่ยงได้

ไปนั่งคุยกับคุณยาย 2-3 คน คุณยายก็ซักถามนู่นนี่ ชวนคุยสนุกสนาน

เราว่าจริงๆแล้วเค้าอยากให้คนไปพูดคุยกับเค้ามากๆ เค้าเล่านู่นเล่านี่กันใหญ่ จะแนะนำว่าคนที่ไปไม่ใช่แค่ทำกิจกรรมเสร็จจบถ่ายรูปกลับ ลองไปนั่งคุยกับพวกแกด้วย มันจะรู้สึกดี ทั้งเค้า และเราจริงๆ

ที่บ้านพักคนชรานี่ก็ดีนะ คือมีจัดพาคุณยายไปเที่ยวอยู่บ้าง คุณยายเล่าว่าล่าสุดก็พาไปไออุ่นรักสนุกสนานดี อยู่แล้วมีกิจกรรม มีเพื่อน ไม่เหงา

เลยถามว่าแล้วออกไปข้างนอกเองได้มั้ย ยายบอกว่า ก็ได้นะ แต่ต้องเขียนรายงาน บางคนก็อ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ พูดคุยได้อย่างเดียว เลยไม่ได้ออกไปไหน

คุณยายบางคนนี่สาวๆคงสวย และแซ่บน่าดู แต่กาลเวลาก็พาให้กลายเป็นคนอายุมากกันหมด

เราไปนั่งที่คุณยายคนนึงที่อายุ 90 แล้วยังแข้งแรงดี แต่วันก่อนล้มไปกระดูกแตก ที่นั่งที่นั้นเลยว่าง

แอบไปนั่งแทน เลยโดนคุณยายแถวนั้นแซวนักหนา ก็แอบใจหายเนอะ ถ้าอยู่กับเพื่อนๆกันที่อายุมากๆ แล้วค่อยๆทยอยหายไปทีละคน

คุณยายบางคนบอกว่า ยายมีแต่แม่กับยาย ยายไม่มีพ่อ พอทุกคนเสียกันหมด ยายก็ไม่มีใคร คนมีพ่อมีแม่ก็ควรไปหาท่านบ่อยๆนะ

คุณยายบางคนมีลูกถึง 8 คน แต่ลูกไม่เคยมาเยี่ยมเลยซักครั้งเดียว ฟังแล้วก็น่าใจหาย อย่างน้อยยุ่งแค่ไหน ปีนึงมาหากันซักครั้งก็ยังดี

คุณยายบางคนบอกว่า ยายเจอหนูแล้วถ้าอยากจะไปหา ก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน ก็คงได้แต่รอว่าวันนึงหนูจะกลับมาหายายอีก  แล้วก็กอด โอ็โห นี่น้ำตาคลอเลย

ก่อนกลับถ่ายรูปกับคุณยาย คุณยายยกมือมินิฮาร์ทให้กล้องก่อนเลย วัยรุ่นสุด

ถึงเวลาโบกมืออำลา ถ้ามีโอกาส นู๋จะกลับมาหาใหม่นะคะ….

ขอบคุณพี่โจ ที่ชวนน้องมาทำบุญแบบนี้ อิ่มใจมากๆค่ะ

จบงานนี้ขอไปฝึกเต้นลีลาศแปร๊บ คุณยายเสตปเป๊ะมาก เจ๋งสุดๆ